 |
We hebben het over van alles. Over allerlei dilemma's in het leven, waarbij Humphry als iets oudere en veel wijzer man me aanhoort en adviezen geeft waarmee ik verder kan. Of hij geeft een tip in de vorm van een raadsel: “In dit geval zou je niet moeten zoeken naar één grote oplossing, maar naar allerlei kleine voorlopige oplossinkjes” -- twee vriendinnen die ik hierover vertelde, waren meteen gefascineerd door mijn verhalen over Humphry en zijn originele benadering.
En we spreken over rijlesmethodes. Een nieuwe manier van lesgeven die door het CBR wordt gestimuleerd is de de Rijopleiding in Stappen. Daarbij worden de basisvaardigheden in modules opgedeeld en er wordt in de les alle aandacht aan besteed nadat daarover huiswerk als voorbereiding is bestudeerd. Lijkt op de manier waarop ik het nu doe, maar dan meer geformaliseerd. Een op zichzelf goede methode, vindt Humphry, maar wel een kostbare zaak: de extra cursus voor instructeurs is duur, de leerling koopt meer lesmateriaal en er komen meer examens aan te pas die evenmin gratis zijn. De eerste resultaten zijn mooi, maar Humphry voorziet juist extra problemen bij oudere leerlingen die het Nederlands minder goed machtig zijn. Die krijgen meer moeite met het thuis bestuderen van de lesstof.
In Reflector, een maandblad voor instructeurs, lees ik over de invoering van het nieuwe systeem. De CBR-directeur schudt op een foto de hand van een van de 650 instructeurs die nu bevoegd zijn voor deze methode.
Als ik het plaatje een poosje bekijk merk ik dat het me vreemd voorkomt. Had ik niet geweten waarover het ging, dan zou ik hebben gedacht dat het hier ging om een project om ontslagen ambtenaren van de voormalige DDR aan een nieuw vak te helpen. Iedereen staat er fris gewassen en optimistisch rechtop, maar aan de gezichten en kleren is te zien dat ze een hele moeilijke tijd achter de rug hebben. En een enkele oude marxist kijkt het met de armen over elkaar aan, hij heeft zoiets van “eerst zien en dan geloven”.
|
Ligt dat nu aan mij? Op de volgende pagina staat een verslag van een ‘afstemmingsbijeenkomst’ van instructeurs en examinatoren over het nieuwe motorexamen voertuigbeheersing en ook daar staat een man die er volgens mij bij was toen Solidarnosc werd opgericht in Gdansk. Nou, we hebben gezien wat dáárvan terecht is gekomen. Hij heeft er een hard hoofd in dat het wat wordt met die nieuwe regels voertuigbeheersing.
Neem nou de noodstop, een nieuwe oefening. “Wordt de kandidaat afgerekend op een blokkerend wiel? Nee dus. ‘Het gaat immers om een noodstop. Een blokkerend achterwiel is dan helemaal niet erg, zolang de kandidaat maar maximaal remt’, verduidelijkt CBR-docent De Haan vanaf de motor.”
De noodstop. Ik ben benieuwd of ik die in de wagen nog te leren krijg. Maximaal remmen en of er wat blokkeert doet niet ter zake.
 |
‘Mijn’ Humphry is trouwens niet de enige goedgeklede instructeur. Bij het verslag van een jaarlijkse brainstormsessie met vijf rijschoolhouders en een vertegenwoordiger van de instructeursopleidingen over de ontwikkelingen in het vak staat een groepsportet dat er wezen mag.
En interessante gesprekspartners zijn het ook. Over de Rijopleiding in Stappen zijn ze niet allemaal even enthousiast. Minder gemotiveerde leerlingen zonder studiehoofd krijg je er niet voor gewonnen en als je de extra kosten van de instructeursopleiding wil doorberekenen is het nog maar de vraag of de klanten ervoor gaan.
Over de openbaarmaking van slagingspercentages zijn succesvolle scholen wel te spreken, want de publiciteit erover zorgde ervoor dat een zwik extra leerlingen zich meldde. Addertje onder het gras is daar wel bij dat ook zwakke leerlingen zich bij zo'n sterke school melden en dan denken dat ze profiteren van die hoge slagingskans, terwijl zij er daarentegen voor zorgen dat op die school het slagingspercentage gaat dalen...
Een van de gesprekspartners laat een proefballon op: wat als alle instructeurs ambtenaar zouden kunnen worden? Vrijwel iedereen gaat immers op autorijles, net zoals iedereen op school Engelse les krijgt. Verlaag bijvoorbeeld de kinderbijslag en maak autorijles gratis. Sommigen zouden wel in overheidsdienst willen, maar anderen willen per se ondernemer blijven om bij succes veel meer te verdienen dan in loondienst mogelijk is. Minister Maij-Weggen heeft destijds al laten berekenen wat het zou kosten om ineens zevenduizend instructeurs in loondienst te nemen. Erg veel.
Je moet er niet aan denken dat het Ministerie van Onderwijs die opdracht er bij zou krijgen. Dan zouden ze daar van schrik niets meer uitvoeren waar je buiten de muren van hun ministerie ooit iets van merkt.
 |
En tenslotte moet ik elke keer lachen als ik deze advertentie zie: “Maak van uw achterbank een theorielokaal”. Hoe zou dat gaan? Stel, ik ben instructeur en achttienjarige Mandy blijkt enkele dingen in de praktijk niet helemaal onder de knie te krijgen, ze wordt er nerveus over en het wordt tijd om van de achterbank een theorielokaal te maken... Het is maar goed dat Theoretica het vrijblijvend komt uitleggen. Dat er geen misverstanden van komen.
 |